Laboratorium

Bloedonderzoek bij uw huisdier

Bloedonderzoek geeft een goed beeld van de algemene gezondheid van uw huisdier. Het informeert vooral over hoe de organen werken. De belangrijkste informatie die wij uit het bloed kunnen verkrijgen is hoe de organen werken.

Met bloedonderzoeken kijken we o.a. naar:

• Glucose (en fructosamines): een verhoogde bloedglucosespiegel zien we bij suikerziekte, terwijl een te lage bloedglucosespiegel een van de oorzaken kan zijn van epilepsieaanvallen.
• Nierwaardes: een te hoge ureum of creatinine kan wijzen op nierfalen.
• Leverwaardes: we bepalen de enzymen die in verband staan met de lever. Of we kijken naar het totaal bilirubine en de galzuren.
• Ontstekingswaarden: zowel bepaalde eiwitten als specifieke bloedcellen kunnen in verhoogde concentratie voorkomen in het bloed bij ontstekingen. De witte bloedcellen (afweercellen) kunnen we verder onderzoeken om meer informatie over de aandoening krijgen.
• Rode bloedcellen: te weinig rode bloedcellen betekent bloedarmoede, een hogere concentratie aan bloedcellen kan bijvoorbeeld duiden op uitdroging.
• Stolling: bloedplaatjes en de stollingsfactoren bepalen we o.a. bij vergiftigingen met rattengif en leveraandoeningen.
• Alvleesklierwaarde: de concentratie van dit enzym in het bloed wordt gebruikt om alvleesklierontsteking op te sporen.
• Schildklierhormoon: hypothyreoïdie, oftewel een traag werkende schildklier zien we vooral bij honden, terwijl hyperthyreoïdie weer typisch iets is dat bij de kat wordt gezien.
• Elektrolyten: verschuivingen van de mineralen in het bloed kunnen ontstaan door allerlei aandoeningen en kunnen van belang zijn in de prognose en behandeling van uw huisdier.

Voor iedere operatie raden wij een pre-anesthetisch bloedonderzoek aan. Het komt regelmatig voor dat huisdieren nog geen klachten vertonen van afwijkingen die we met bloedonderzoek al wel kunnen aantonen. Nieren en lever zijn essentieel bij de afbraak van veel narcosemiddelen. Deze dienen dus goed te werken wanneer ze onder narcose worden gebracht.

Urineonderzoek bij uw huisdier

Bij urineonderzoek kijken we naar de concentratie en de aanwezigheid van bepaalde stoffen en cellen in de urine. Bij een blaasontsteking worden er bijvoorbeeld bacteriën, leukocyten en rode bloedcellen in de urine gevonden. We kunnen in dat geval ook bepalen door welke bacteriën de ontsteking is ontstaan, zodat we de ziekte zo effectief mogelijk kunnen behandelen. Er wordt dan een bacteriologisch onderzoek en antibiogram ingezet.

De volgende ziektes/aandoeningen kunnen we bepalen door middel van urineonderzoek: 

• Blaasontsteking
• Blaasstenen
• Nierfalen
• Suikerziekte

Overige onderzoeken bij uw huisdier

In ons laboratorium onderzoeken we nog veel meer. 

Veelvoorkomende onderzoeken zijn:

• Ontlastingsonderzoek: we kunnen ontlasting onder de microscoop bekijken voor bijvoorbeeld verschillende soorten wormeieren en ook kunnen we specifieke testen uitvoeren zoals een Giardia of Parvo snap test.
• Huidschilfers en -afkrabsels: worden nagekeken om parasieten in de huid aan te tonen zoals onder andere Demodex (puppyschurft), Sarcoptes (schurft) en Cheyletiella (schilfermijt).
• Schimmelkweken: staan twee weken om te kijken of er een schimmel groeit in de vacht of op de huid.

Naast de ontlasting, urine en huidafkrabsels kunnen we nog meer onder de microscoop bekijken (cytologie). Zo kan een uitstrijkje uit een ontstoken oor informatie geven over de aard van de ontsteking, vooral als we gisten, bacteriën, oormijten of ontstekingscellen waarnemen. Ook zetten we microscopie in voor onderzoek naar weefsel of vloeistof in bultjes.