Diagnose na uitgebreid klinisch onderzoek

Hond Faye heeft een vergrote slokdarm (Megaoesofagus)

Iedere hondeneigenaar maakt het wel eens mee: een hond die zijn of haar voeding uitbraakt. Maar wat nu als dit dagelijks gebeurt en zelfs soms meerdere keren op één dag gedurende een lange periode? Dit overkwam de eigenaren van Faye. Faye is een knappe Basset Fauve de Bretagne van 4 jaar oud. Vanaf jonge leeftijd gaf ze al met grote regelmaat over. De ene dag nog vaker dan de andere dag. Vaak kwam de voeding er nog onverteerd uit.

Veel overgeven

De eerste stap bij langdurig voedsel opgeven is het onderscheid maken tussen braken en regurgitatie. We spreken over braken als een hond zijn eten en/of drinken weer overgeeft. Braken lijkt erg op regurgiteren. Bij regurgiteren komt het eten en/of drinken echter alweer naar boven, voordat het de maag heeft bereikt. Als een dier braakt, kost hem of haar dit (vaak) moeite. Je kan dan zien dat de buik meebeweegt. Ook kan er verteerde voeding en gal meekomen. Regurgiteren is anders. Dit gebeurt vaak direct na de maaltijd en de voeding komt er makkelijk en onverteerd uitzetten. Er zit geen gal bij. Faye gaf hierin een wat tegenstrijdig beeld: het overgeven kon soms uren na de maaltijd ontstaan, het eten was onverteerd en zonder gal.

Vergrote slokdarm

Op een filmpje van de eigenaresse konden we zien dat Faye duidelijk bewegingen met de buik maakte. Er waren dus aanwijzingen voor zowel braken als regurgitatie. We hebben eerst een bloedonderzoek en echo uitgevoerd. Dit gaf geen bijzonderheden. Als volgende stap gingen we kijken naar de beweging van het maagdarmstelsel. Door röntgenfoto's te maken, nadat Faye wat contrastvloeistof had gegeten, konden we beoordelen hoe snel deze contrastvloeistof doorheen de maag en darmen gaat. De eerste foto gaf al snel duidelijkheid: hierop was te zien dat de slokdarm veel wijder was dan normaal. Conclusie: Faye heeft last van een vergrote slokdarm, oftewel een megaoesofagus (met regurgitatie in plaats van braken tot gevolg).

Nieuwe voedingsstijl

Wat nu? Een megaoesofagus is helaas niet iets wat we kunnen oplossen, maar we kunnen Faye wel goed helpen door een paar kleine aanpassingen. De eigenaren van Faye hebben een speciale stoel aangeschaft, waardoor Faye rechtop eet (de zwaartekracht werkt nu goed mee). Verder helpt het om vaak kleine porties voeding aan te bieden.Waarschijnlijk is bij Faye de vergrote slokdarm aangeboren, maar soms kan er ook een onderliggende oorzaak spelen. Om dit uit te sluiten, zijn aanvullende testen nodig. Tot slot, moeten we altijd rekening houden dat een hond met een megaoesofagus zich kan verslikken met mogelijk een erge longontsteking tot gevolg. Door de aanpassingen tijdens het voeren, kunnen we dit risico gelukkig al deels wegnemen. Op dit moment zijn we al zeker een half jaar verder sinds de diagnose. Het gaat momenteel erg goed met Faye en ze is al helemaal gewend aan haar nieuwe voedingsstijl (zie de foto’s).